تشخیص ژن های vana, vanb, vanc با روش multiplex-pcr در ایزوله های انتروکوکوس فکالیس و انتروکوکوس فسیوم در بیماران بستری

پیش زمینه و هدف: بعد از اولین شناسایی انتروکوک های مقاوم به ونکومایسین (vancomycin resistant enterococci:vre) در اواسط دهه 80 میلادی ایزوله های vre به سرعت در سطح جهان شیوع یافته و یکی از مشکلات جدی در بیمارستان ها بخصوص در میان بیماران بستری شدند. از میان گونه های مختلف انتروکوک ها، انتروکوکوس فکالیس و انتروکوکوس فسیوم از علل مهم و مهلک بیماری های عفونی محسوب می شوند. ژن های vana/b/c عامل مقاومت به ونکومایسین در انتروکوک ها هستند. هدف این تحقیق شناسایی ژن های vana/b/c در ایزوله های جداشده از بیماران بستری در برخی از بیمارستان های تبریز بود.مواد و روش ها: درمجموع 120 ایزوله غیرتکراری انتروکوک، از بعضی از بیمارستان های تبریز جمع آوری گردیدند. ایزوله ها از نمونه های سواب رکتال و سایر نمونه های بیماران بستری جداشده و با آزمون های استاندارد میکروب شناسی تعیین گونه شدند. تعیین mic ونکومایسین با روش ماکرودایلوشن براث، انجام شد. برای تشخیص ژن های vana/b/c از multiplex pcr با کاربردن سه سری پرایمر انجام گردید.یافته ها: از تعداد 120 ایزوله، تعداد 105 ایزوله به عنوان انتروکوکوس فکالیس و تعداد 15 ایزوله به عنوان انتروکوکوس فسیوم شناسایی شدند از تعداد 120 ایزوله تعداد در تعداد 22 ایزوله (18.3%) به عنوان ایزوله های vre شناسایی گردیدند. این ایزوله ها، تعداد 6 ایزوله از نمونه مدفوعی و 16 ایزوله از ادرار جدا شده بودند. با روش pcr، ژنوتیپ vana در 10 انتروکوکوس فسیوم و در 2 انتروکوکوس فکالیس شناسایی شد. همچنین vanb در 5 انتروکوکوس فسیوم و در 5 انتروکوکوس فکالیس تشخیص داده شد. ژنوتیپ vanc در هیچ کدام از ایزوله ها شناسایی نشد.نتیجه گیری: مشابه نتایج ما، مطالعات انجام شده منطقه ای، کشوری و بین المللی نشان می دهد که ایزوله های vre از نمونه های بیماران و از فلور طبیعی آن ها جدا می شوند. از طرف دیگر ژنوتیپ vana شایع تر از vanb می باشد. تشخیص ایزوله های vre در بیماران و افراد کلونیزه شده برای جلوگیری از گسترش این ایزوله ها اساسی می باشد.